یک‌سری تفاوت‌های اساسی بین محصول خروجی این دو نوع نورد وجود دارد.به طور کلی تفاوت‌های بین این دو نوع به روش نورد آن‌ها بر می‌گردد و به مشخصات محصول ارتباطی ندارد. پردازش فولاد نورد گرم شامل نوردکاری فلز در دمای بالا می‌شود، درحالی‌که آغاز فرآیند تولید فولاد نورد سرد بعد از اتمام نورد گرم انجام می‌گیرد. در ادامه با ما همراه باشید تا علاوه بر بیان تفاوت فولاد نورد گرم و نورد سرد به موارد استفاده هر کدام از این دو نوع فولاد بپردازیم.
فولاد نورد گرم
نوردکاری گرم، یک فرآیند دستگاه پرداخت است که شامل نوردکاری فولاد در دمای بسیار بالا (معمولاً در دمایی بالاتر از 925 سانتی گراد)، حتی بالاتر از دمای تبلور مجدد فولاد، است. زمانی که فولاد در دمایی بالاتر از دمای تبلور مجدد خود قرار می‌گیرد، شکل دهی به آن بسیار آسان می‌شود.
از آنجایی که فولاد نورد گرم معمولاً بدون هیچ‌گونه تأخیر در فرآیند پرداخت تولید می‌شود، به گرمای مجدد نیاز ندارد و از این رو ارزان‌تر از فولاد نورد سرد است. زمانی که فولاد سرد می‌شود، منقبض می‌شود و از این رو، در مقایسه با محصول نهایی فولاد نورد سرد، کنترل کمتری نسبت به‌اندازه و شکل آن وجود دارد
موارد استفاده فولاد نورد گرم:
محصولات نورد گرم مثل میله‌های فولادی نورد گرم در جوشکاری و مشاغل فنی برای ساخت مواردی همچون میله‌های راه آهن و میله‌های I شکل استفاده می‌شود. فولاد نورد گرم در شرایطی استفاده می‌شود که تلورانس و شکل‌های کاملاً دقیق مورد نیاز نباشد. علاوه بر این از فولاد نورد گرم، در تولید لوله‌ها، پروفیل‌ها و بسیاری دیگر از مقاطع فولادی کاربرد دارد.
فولاد نورد سرد
فولاد نورد سرد اساساً همان فولاد نورد گرم است که فرآیند پرداخت طولانی‌تری را پشت سر گذاشته است. در این فرآیند، فولاد سرد شده خروجی نورد گرم، طی یک فرآیندی در دمای محیط نورد کاری می‌شود. این کار باعث تولید فولادی با تلورانس ابعادی دقیق و کیفیت سطحی بهترمی شود. واژهٔ انگلیسی “Cold rolled”یا همان “نورد سرد” به‌اشتباه برای تمام محصولاتی که یکی از مراحل آن‌ها نورد سرد است، استفاده می‌شود.
درحالی‌که نام صحیح برای این گروه محصولات Rolling یا همان نوردکاری (غلتک کاری) است که بخشی از یک فرآیند بزرگ‌تر است.
به‌عنوان مثال زمانی که از محصولات میلگردی صحبت می‌کنیم، از عبارت “پرداخت‌کاری سرد” استفاده می‌کنیم که شامل کشش سرد، نورد چرخشی، سمباده زنی پولیش کاری (صیقل دهی) می‌شود. این فرایند منجر به ایجاد نقاط تسلیم بالاتر شده و چهار مزیت با خود به همراه دارد:
- کشش سرد موجب افزایش نقطه تسلیم و توان کششی محصول می‌شود و همین موضوع باعث می‌شود که به عملیات حرارتی نیازی نباشد.
- نورد چرخشی موجب برطرف کردن عیب‌های سطحی می‌شود.
- سمباده زنی موجب کاهش اندازه اصلی محدودهٔ تلورانس می‌شود.
- پولیش کاری موجب بهبود پوشش سطحی می‌شود.
تمام محصولات نورد سرد دارای پوشش سطحی بهتری هستند و در مقایسه با محصولات نورد گرم، تلورانس، متحدالمرکزیت و استقامت بهتری دارند. معمولاً کار با میله‌های نورد سرد نسبت به نورد گرم سخت‌تر است، چراکه میله‌های نورد سرد حاوی کربن بیشتری هستند.
با این حال، این موضوع در مورد ورق نورد سرد و نورد گرم صدق نمی‌کند. در این دو محصول، محصول نورد سرد حاوی کربن کمتری است و معمولاً تاب‌کاری می‌شود که آن را نسبت به ورق نورد گرم، نرم‌تر می‌کند.
